Sunday, September 9, 2018

UTMB_CCC (Caurmayeur_Champex Lac_Chamonix) Fransa
31.Ağustos.2018           

Benim için UTMB macerası 2017 yılında TDS (119 km) yarışı ile başladı. Aydos 537 yarış grubundaki arkadaşlarım Mehmet Ali Ok, Alp Aslan ve Serdar Ülker ile beraber gittiğimiz bu macerada Mehmet Ali Ok, UTMB (170 km) yarışına, Serdar Ülker OCC (55 km), ben ve Alp Aslan ise TDS yarışına katılmıştık. Arkadaşlarımın hepsi katıldıkları yarışları başarı ile bitirirken ben mide problemleri yüzünden yarışın 55. Km’sinde bırakmak zorunda kalmıştım. Gelecek sene tekrar kuraya katılma fikrini o zaman aklıma koymuştum.
Ultra Trail Mont Blanc (UTMB), her yıl Ağustos ayının son haftasında Fransa’nın Chamonix şehrinde düzenlenen ve dünyanın en büyük trail (arazi) yarışlarıdır. 1 haftalık süreçte yedi farklı arazi yarışı düzenlenmektedir. Bunlar kısaca ana yarış olan UTMB (170 km, 10.000 m yükseklik kazanımı), CCC (101 km, 6000 m yükseklik kazanımı), TDS (119 km, 7000 m yükseklik kazanımı), OCC (55 km, 3500 metre yükseklik kazanımı), PTL (300 km, 25.000 metre yükseklik kazanımı, takım yarışı), MCC (40 km, 2300 metre yükseklik kazanımı) ve YCC (15 km, 1000 metre yükseklik kazanımı).
17 Aralık 2017’de kuralar başladığı zaman CCC (Caurmayeur (İtalya)_Champex-Lac (İsviçre)_Chamonix (Fransa))’nin kurasına katıldım. Üç farklı ülke içinden geçilen 101 km ve 6000 metre yükseklik kazanımıyla başvurusu yüksek olan bu yarışın açıkçası bana çıkmayacağını sanıyordum. Fakat 11.Ocak.2018 tarihinde kuralar açıklandığında yarışa katılmaya hak kazanmam büyük bir sürpriz oldu. Hemen kayıt, uçak ve konaklama işlemlerimi tamamladım, katılım çok ve Chamonix ufak bir şehir olduğundan özellikle konaklama sıkıntılı olmaktadır. Ben ailecek gittiğim için Airbnb’den merkeze yakın ev kiraladım. Bence otelde kalınmak isteniyorsa kuraya başvurulduğu zaman hemen otel rezervasyonları yapılmalıdır.
Yarışmaya hak kazandıktan sonra Ağustos ayına kadar iki arazi yarışına katıldım, bunlardan ilki İznik Ultra 90 km ve özellikle CCC’ye hazırlık olması için 18-19 Mayıs 2018 tarihinde düzenlenen Tahtalı Olympos Berg Sky 60 km’dir. İznik ultra yarışının mide sıkıntısı yaşasam da yarışı bitirdim. Ama Tahtalı’yı ise mide rahatsızlığı ve iyi beslenemem sonucu 45. Km’deki son istasyon olan Yaylakuzudere’de bırakmak zorunda kaldım. Yazın CCC’ye hazırlık sürecini ABD New Orleans şehrinde geçirdim, mesafe olarak haftalık 80 km koştum, bölge düz olduğu için yükseklik için merdiven çalışması yaptım. Açıkçası bence CCC’ye hazırlık sürecinde en büyük eksikliğim yükseklik ve tepe çalışmaları olmuştur.
Yarıştan iki gün önce yani 29.Ağustos.2018 Çarşamba günü Fransa Chamonix’e vardık. Bu arada bir gün önce yanı Salı günü bir anda sol shin ağrısı başladı, ilk önce ne olduğunu anlayamadığım bu ağrı azalsa da yarış başına kadar devam etti. Yarış başlayana kadar iki gün boyunca, uçakta karşılaştığımız ve aynı zamanda UTMB’de yarışacak olan Doç. Dr. Sezgin Sarban’ın tavsiyelerine de uyarak, dinlenerek, buz uygulayarak ve yanımda olan FastGel sürerek tedavi etmeye çalıştım. Malzeme kontrolü ve kayıt işlemlerini ertesi gün yani 30.Ağustos.2018 Perşembe günü tamamladım ve hemen dinlenmeye çekildim. Yarıştan önceki son gece iyi uyuymadım, toplasan 1-2 saat uyumuşumdur.
Yarış sabahı saat 06.45’de yarışın başlangıç yeri olan İtalya Caurmayeur’e otobüslerle taşındık. Otobüse binmeden önce diğer kayıtlı Türk yarışmacılardan Özgür Tetik, Alp Yörük ve Kaan Bilgin ile karşılaştım, aynı otobüsle yarış hakkında konuşarak gittik. Caurmayeur’e vardıktan sonra yarış başlangıcı olan 09.00’a kadar iki saate yakın zamanımız vardı. Bu süre içerisinde tuvalet ihtiyacımı giderdim ve drop bag çantamı teslim ettim. Bu yarışta geçen sene katıldığım TDS’den farklı olarak ara istasyonda drop bag noktası yok, drop bag’i yarış bitirdikten sonra Chamonix’te teslim alıyorsun, bu yüzden yedek giysilerimi yanımda taşımak zorunda kaldım. Çantamın ne kadar ağır olduğunu tahmin edebilirsiniz. Daha sonra başlangıç noktasına doğru gittim. Yarışmacılar sanıyorum ITRA puanına göre üç gruba ayrıldı, elitlerin ve daha hızlı koşulardan oluşan ilk grup saat 09.00’da başladılar, ikinci grup saat 09.15’de ve benimde içinde bulunduğum üçüncü grup ise saat 09.30’da yarışa başladı.



Caurmayeur yarışın başlangıcı
Şehrin içinde asfaltta geçen 4 km’lik bir parkurdan sonra araziye geçip tırmanışa başaldık. Önümüzde ilk kontrol istasyonuna kadar parkurun ilk ve en yüksek çıkışı olan Tete de la Tronche bulunmaktaydı. Yarışın başlangıcından beri midem bozulup, güçten düşmemek için kontrollü gidiyordum, saatimi kurup her saat başı içine badem koyduğum hurma veya tadımca ile beslendim. Ayrıca özellikle ilk istasyonlarda kendimi iyi besledim. Tete de la Tronche’ye çıkış kalabalık ve single track oldu, çok zorlanmadım. Parkurun bu kısmında, diğer kısımlarında olduğu gibi manzara harikaydı.

Tete de la Tronche’ye tırmanış
İlk zirveden sonra 3. Kontrol noktası olan Arnouvaz’a kadar önce dik iniş ve sonrasında daha hafif inişli bir arazi yapısı bulunmaktaydı. Arnouvaz’dan sonra ikinci büyük çıkış Col Ferret gelmektedir, aynı zamanda zirve geçişi ile İtalya’dan İsviçre’ye geçiş yapılmaktadır. Zirveye doğru çıktıkça sisle birlikte şiddetli yağmur başladı. Zirveye yakın çantamdan pantolon yağmurluğu çıkarmayı çalışırken çantamın fermuarı bozuldu. Şiddetli fırtına da başa gelebilecek en kötü olay, neyse ki yanımda çengelli iğne vardı, vakit geçirmeden çantayı çengelli iğne kapatmayı çalıştım. Ne yazık ki Cahmpex-Lac‘ a vardığımda ihtiyacım olan kuru yedek elbiselerim nemlenmişti. Fermuar bozulmasa bile yedek elbiselerimi naylon ile korumalıydım. Col Ferret zirve çok rüzgârlı ve soğuktu, ilave eldiveni giymekte zorlandım, diğer bir koşucu yardım etti. Col Ferret’ten sonra La Fouly’ye kadar dik ve çamurlu iniş vardı. Çok defa kaysamda düşmedim, fakat düşen çok koşucu gördüm. Bu sert inişten dolayı sol dizimin dışı inişlerde devamlı ağrıdı, büyük bir ihtimalle IT bandı zorlamıştım. Bu arada koşu boyunca ship siplit ağrısını hiç hissetmedim.
La Fouly istasyonuna yağmur altında girdim. Diğer istasyonlarda olduğu gibi bu istasyonda yiyecek açısından zengindi. Açıkçası bende yemeği biraz fazla kaçırdım. İstasyonda yarış öncesi tanıştığım Kaan’la tekrar karşılaştım. Kaan, özellikle Col Ferret inişi birkaç defa düşmesinin oluşturduğu moral bozukluğu ile yarışı bırakma kararı almış, ama beni görünce fikrini değiştirdi ve birlikte çıkma kararı aldık. La Fouly ile Champex-Lac arası önce hafif inişten sonra yaklaşık yaklaşık 500 metrelik bir çıkış bulunmaktadır. La Fouly istasyonundan çıktıktan biraz sonra nerden aklıma geldiyse ağzıma bir hurma attım, hurmayı yutamadığım gibi kusmak zorunda kaldım. Kustuktan sonra biraz rahatladım ama yarış sonuna kadar diğer istasyonlarda sadece su, ekmek ve azda olsa makarna yiyebildim.
500 metrelik çıkışta zorlansam dayarışın ana istasyonu olan Champex-Lac istasyonuna vardık. Nemlide olsa yedek uzun kollu içliğimi giydim, azda olsa makarna ve ekmek yedim, suluklarımı doldurdum. Nemli yedekleri ilk giydiğimde üşüsemde istasyondan çıktıktan sonra ısındım. İstasyonda yarış başında karşılaştığımız Serhat Kirali, elbiseleri ıslandığı için yarışı bırakma aldığını söyledi. Kaan’la birlikte daha fazla vakit kaybetmeden çıktık. Önümüzde iki sert çıkış bizi beklemekteydi.
Plan De Lau kontrol noktasından sonra La Giete’ye tırmanmaya başladık. Bu çıkış beni parkurda en zorlayan kısım oldu. Kaan’la birlikte zirveye kadar nabızı düşürmek için  4-5 defa kısa süreli dinlenmeler yaptık. Zirveden sonra Trient istasyonuna kadar yağmurdan dolayı çamurlu ve ağaç kökleri yüzünden tehlikeli bir iniş bizi beklemekteydi. Bir kere kayarak düştüm ve sayısız defa kaygan zeminden dolayı düşme tehlikesi atlattım. Zirveden sonraki inişten kısa bir süre sonra La Giete kontrol noktası bir taş ağıl içine kurulmuştu ve burada su olması iyi oldu açıkçası. Daha sonra Trient istasyonuna kadar 6 km’lik bir iniş bulunmaktadır.
Trient istasyonuna Kaan ile beraber giriş yaptık. Bu istasyonda cut off zamanı dolayısı ile fazla vakit kaybetmek istemiyordum. Kaan, bir sonraki istasyonda cut off’a kalma ihtimalinden yaklaşmasından dolayı bırakmamızı gerektiğini söyledi ama ben ne olursa olsun devam edeceğimi söyledim. Bunun üzerine Kaan’da devam etme kararı aldı. Artık bizi parkurun en dik çıkışı olan Les Tseppes beklemekteydi.
CCC (Caurmayeur_Champex-Lac_Chamonix)
Les Treppes çıkışı bence parkurun en dik çıkışı, ama ben bir önceki parkura nazaran çok zorlanmadım burada, nabızım daha düzene girmişti ama yine de Kaan’la birlikte bir iki kere kısa süreli duruşlar yaptık. Zirveye çok yakın bir noktada kurulmuş olan Les Treppes kontrol noktasına vardığımızda, Kaan artık devam edemeyeceğini, bırakmak istediğini söyledi, vedalaşıp ayrıldık. Kaan daha sonra bir sonraki istasyon olan Vallorcine istasyonuna inmiş ve orada yarışı bırakmış. Kontrol noktasından sonra biraz daha yokuş ve sonra Vallorcine’ne kadar sert inişler vardı. Ben cut off’a kalmamak için acele hareket ediyordum. Islak zemin ve ağaç köklerinden dolayı çok defa düşme tehlikesi atlattım, aynı zamanda sol diz inişlerde ağrı vermekteydi. Cut off zamanı olan 07.15’den önce Vallorcine varmak gerekmekteydi. 06.34’de Vallorcine vardım. İstasyonda fazla vakit kaybetmedim, suluklarımı doldurdum, suyumu içtim ve biraz da ekmek yedim. Hemen istasyondan dışarı çıktım, artık gün ağarmaya başlamıştı. Kendimi gayet iyi hissediyordum. Bundan sonra parkur bence çok güzeldi, hızlı yürüyerek yer yer koşarak Col des Montents kontrol noktasına kadar birçok koşucuyu geçtim. Hedefe kilitlenmiştim, amacım cut off’ dan önce Chamonix’deki bitirme çizgisini geçmekti.
Parkurun Col des Montents ile La Flegere arası bir gün önce yağan yağmurdan dolayı organizasyon tarafından değiştirilmişti. Normalde Col des Montents’den sonra Tate aux Vents’e çıkılıp oradan son istasyon olan La Flegere’ye iniliyordu. Yeni rotada Col Des Montents kontrol noktasından sonra biraz tırmanıştan sonra iniş ve tekrar tırmanışa geçilerek son istasyon olan La Flegere’ye varılıyordu. Tırmanışlar çok zor değildi ama ilk tırmanışın inişi yoğun ağaç köklerinden dolayı teknik ve zor bir inişti, koşmaya imkân bulamadım. Bu arada yarış öncesi gece uyuyamam ve koşarak diğer bir gecenin uyumadan geçmesi beni rahatsız etmese de özellikle bu etapta yoğun orman içerisinde birkaç defa hayal görmeme sebep oldu. Özelikle son tırmanışta karşımda ahşap dağ evi görmeme rağmen oraya vardığımda evin olmadığını gördüm. Bu sondu zaten ondan sonra da görmedim. Sonunda La Flegere’ye yoğun bir sis altında saat 09.38’de vardım. Rota değiştiği için cut off süresi uzamıştı ve vaktim vardı. Aydos 537’deki beni yarış boyunca destekleyen arkadaşlarıma what’s up üzerinden görüntülü mesaj attım, eşime ve kızımı mesaj atarak bitiş noktasına gelmelerini istedim. Biraz beslendikten sonra hemen istasyondan çıktım.
Bu istasyondan sonra kalan mesafe 8 km ve Chomix’e kadar sadece inişti. İniş ağaç kökleri olmakla birlikte çok zor değildi ama sol diz ağrıdığı için hızlı koşamıyordum. Bu inişte hiking için yukarı çıkan insanlar alkışlıyorlar ve tebrik ediyorlardı. Artık mutlu sona az kalmıştı. Sonunda iniş sona erdi ve koşucular için yapılmış yapma köprüden geçerek (ikinci bir yapma köprü şehrin içinde de vardı) Chamonix’e giriş yaptım. Esas destek ve karşılama buradan itibaren başlıyordu. İstisnasız herkes çoluk çocuk,  koşucuları büyük bir coşku ile karşılıyorlar ve destek veriyorlardı. Büyük bir mutluluk ve gururla saat 11.15’te bitiş çizgisini geçtim. Toplam sürem 25 saat 44 dakika 11 saniye’dir.

Kura bana çıktığından beri mide problemi yaşayarak ve sonunda yarışı bırakma korkusunun oluşturduğu strese rağmen, iyi bir beslenme planı uygulayarak mide problemi çok az yaşadım. Ayrıca Trent ve Vallorcine’den sonra bitirmeye daha fazla odaklandığım için kendimi daha fazla enerjik hissettim. Bu yarış içerisinde kendim için çıkardığım en önemli ders yedek giysilerin mutlaka poşetlendikten sonra çantaya konulması oldu. Bundan dolayı ne yazık ki yarışı bırakanlar oldu.
Bu yarış süresince beni destekleyen başta ailem olmak üzere Aydos 537 grubumuzdaki tüm arkadaşlarıma ve diğer koşucu arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum. UTMB bence bir hastalık bitirdikçe yenisini istiyorsun, belki gelecek sene de UTMB…
Kullandığım malzemeler:
Ayakkabı: Salomon Fellraiser
Çanta: Ultimade Direction Signature Seires
Baton: Black Daimond
Yağmurluk: Raidlight Ultralight Jacket