UTMB_CCC (Caurmayeur_Champex Lac_Chamonix)

100 km - 6100 mt.

Fransa 26-27 Ağustos 2022

 En başta söylemek istiyorum; UTMB serisinin ikinci önemli yarışı olan CCC yarışı benim için -uzun zamandır hazırlandığım- bu senenin önemli bir hedef yarışı idi, başarı ile tamamladım, mutluyum. Yarışmanın yapıldığı Fransa'nın Chamonix kasabasına üçüncü gelişim. İlk defa 2017'de (119 K TDS)  katılmış, ne yazık ki, mide problemlerim yüzünden bitirememiştim. İkinci kez 2018 yılında gelmiş, bu sefer  CCC yarışına katılmış ve 25 sa 44 dk da bitirmiştim.Bu yıl CCC parkurunda ikinci kez yarışmak için Chamonix'deyim. Yarışmaya katılmak için yapılan çekilişe son gün katılmıştım, tekrar katılım hakkı çıkmıştı. Yarışın mesafesi 100 km, toplam yükseklik kazanımı 6100 metredir. Parkur boyunca birbirinden zorlu beş tırmanış gerçekleştiriyorsunuz.

 Chamonix'e 24 Ağustos çarşamba günü, yani yarıştan 2 gün önce geldim ve hemen otelimdeki küçük odama yerleştim. Kalacağım yeri, daha önceki deneyimlerimden, günler öncesinden ayarlamıştım. Yarışmanın olduğu hafta kalacak yer bulmak çok zor ve bulunan yerler de çok pahalı. Bu sene konaklama  planlamalarıma çadır seçeneğini de aldım ama (açıkça söylersem) böyle bir yarış için riske girmekten korktum ve vazgeçtim. Aynı gün içerisinde yarış kitimi ve bib numaramı aldım, kısa bir koşu yaptıktan sonra dinlenmeye çekildim. Ertesi sabah, batonlarımı da kontrol etmek üzere, kısa bir trekking antremanı yaptım, kalan günü de hazırlıklarla ve dinlenerek geçirdim. Gece, son hazırlıkları ve kontrolleri tamamladım, öyle yattım.

Yarış Sabahı

26 Ağustos cuma sabahı 05.00’ te kalktım. Yarışın başlayacağı şehir olan Caurmayeur’a (İtalya) servis 06.15 te idi. Güzel bir kahvaltı ve son hazırlıklarımı yaptıktan sonra servise binerek Caurmayeur'e vardım. 09.30'da başlayacak olan yarış 3 gruba ayrılmıştı, ben 3. grupta yer alıyordum.. Gruplar ITRA puanlarına göre belirlenmektedir. Bu yarışta ‘’drop bag’’ noktası yok, yalnızca bitirdiğinizde alabileceğiniz ‘’finisher bag ‘’verilmektedir. Start noktasına geçerek beklemeye başladım. Saat 09.30'da start verildi ve kalabalık grupla şehrin içinde koşmaya başladık. Yarış sonuna kadar da hiç yalnız koşmadım, parkurun her kısmında, yanımda mutlaka, birçok yarışan vardı. CCC parkuru aşağıdaki gibidir:

Yarışın başlamasıyla birlikte, beş zirvenin ilki olan Tete de la Tronche'ye tırmanış başlıyor, 2600 m'ye kadar tırmanış devam ediyor. Parkur kalabalık olduğu için ilk tırmanış ancak kalabalık sırayla olabildi. Önünüzdeki yarışmacıyı geçmek isteseniz bile geçemiyorsunuz. Zirvedeki kontrol noktasından sonra iniş başladı, ilk cp istasyonumuz olan Refuge Bertone'a kadar yokuş aşağıya koşmaya başladık. Sabahtan beri  bulutlu olan hava, sonunda yağmura dönünce hiç beklemeden yağmurluğumu giydim. İlk CP Refuse Bertone ‘dan sonra, ara istasyon olan Arnouvaz'a kadar sadece bir kontrol noktası var. Arnouvaz'dan sonra hemen ikinci zirve olan Grand Col Ferret'e çıkış başlıyor. Yağmurun dinmesi ve havanın tekrar ısınması ile yağmurluğumu çıkardım. Yarış boyunca yokuş aşağıya koşarken bile batonlarımı katlamadım, devamlı elimde taşıdım. Baton, bence, bu yarışta ‘’olmazsa olmaz’’lardan. Bu ilk istasyonlarda sıkı beslendim, istasyon aralarında ise gel, hurma-fındık toplarından yedim. Fakat, ne yazık ki, biraz fazla beslenmişim, bu kadar çok beslenmek;,üçüncü istasyon olan La Fouly'den sonra midemde bozulma  kusma ve hiç bir gıdayı kabul etmeme olarak ortaya çıktı. 

 

Col Ferret zirve, aynı zamanda İtalya-İsviçre sınırı. İtalya'da başladığımız yarışa artık İsviçre'de devam edeceğiz. Zirveden sonra La Fouly'e kadar inişle devam ettik. Mont Blanc zirvesinde, bu sene, daha fazla erimiş buzulların görüntüleri hakimdi, buzullardan akan suların yankıları bu iniş dahil yarış boyunca bizi yalnız bırakmadı. La Fouly'den önce başlayan mide problemim, burada biraz fazla beslenince, kısa bir süre sonra daha da arttı. Kustum, biraz rahatladım ama kusma ne yazık ki sadece 10 dk kadar rahatlatıyor, sonra yine midem sancılanmaya başlıyordu. Aslında kustuğum için midemin boşalmakta olduğunun, dolayısıyla enerjimin düştüğünün farkındaydım ama midem, ne yazık ki, bir şey almıyordu. Ana istasyona (Champex-Lac) kadar olan 14 km lik etap benim için çok zorlu geçti,hızım da hayli düştü, La Foluy'den Champex-Lac ' a yaklaşık 500 m bir çıkış vardı, ciddi zorlandım. Hatta Champex'te yarışı bırakmayı bile aklıma getirmeye başlamış, içimden,’’ bu mide ile yarışa devam edemem’’ diyordum. Neyse ki Aydos 537 grubumuzdaki arkadaşlar destek verdiler, hatta Champex'e varmak üzere iken Mehmet Ali Ok telefonla arayarak destek verdi, istasyondan önce dinlenmemi, sonrasında bırakıp bırakmama kararımı vermemi söyledi.

İstasyona vardım, hemen üstümü degiştirdim. Yarışta drop bag olmadığı için bütün malzemelerimi yanımda taşıyorum. Burada yarım saatten fazla dinlendim, hatta 15 dk kadar da uyumuşum. Birsey yemeyi denedim fakat sadece karpuz ve biraz çorbayla beslenebildim. İstasyondan, neredeyse, 1 saat sonra çıktığımda hava çoktan kararmıştı. Kafa fenerimi kullanarak gölün kenarından 3. tırmanışa doğru yola çıktım. Ana kontrol istasyonu olan Plan de A’lu’dan sonra 3. Zirve tırmanışına geçtik. Ne yazık ki midem düzelmemişti,hala gaz sancıları çekiyordum. Mide ilacı almayı denedim ama akabinde tekrar kustum. Zirveye kadar 2-3 kez daha kustum. Midem boşaldığı için artık mide aside çıkarmaya başlamıştım. Zirveden sonraki ufak istasyon olan La Giete’de ‘’İstasyon Tıbbi Birimi’’nden –nihayet- midem için ilaç aldım.İlacı, az çorba ile içtim. Çok şükür ki bu ilaç yarışın bu kısmından itibaren midemi düzeltti.

Trient ara istasyonuna vardım ve artık rutinim olmuş olan karpuz yeyip ve çorba içtim. İstasyondan çıkmadan önce tıbbi birimde inişlerde biraz ağrı yapan sol dizime tıbbi band yapıştırdım. Midem tam olmasa da büyük oranda rahatlamıştı. Trient sonrası yarışda ki en dik tırmanışa başladık. Toplamda 860 metre tırmanış bizi beklemekteydi. Midem nispeten düzeldiği için bu tırmanış, bir önceki tırmanışa göre daha rahat geçti. Zirvedeki Catogne ara kontrol istasyonundan sonra Vallorcine istasyonuna kadar inişe geçtik. Artık İsviçre'den ayrılıp  Fransa'ya geçmiştik. İniş güzergahı hem taşlık hemde önceki koşuculardan dolayı iyice kaygan hale gelmişti. Ayakkabı seçimimi Nike Terra Kiger olarak yapmıştım. Ama yanlış yaptığımı bol bol kayarak ve düşme tehlikeleri geçirerek öğrendim. Ayrıca sol ayak baş parmağım aldığı darbelerden yarış sonraso morardı. Vallorcine istasyonuna saat 05.00 da vardım, ayak parmağımı tıbbi birimde bakımını yaptıtdım. Sularımı doldurdum ve yine rutin haline getirdiğim karpuz ve az çorba sonrası istasyondan çıkış yaptım.

Vallorcine Īstasyon’dan 4K sonra Col des Montets kontrol noktasını geçtim ve yarışın son çıkışı olan Tete aux Vents'e tırmanmaya başladık. Doğal koruma olan Aux Vents gerçekten çok güzel bir yerdi, bu bölümde keyifli dakikalar geçirdim. 2018 deki yarışta, hava şartlarından dolayı, bu tırmanışı pas geçmiştik. Gün doğumu ile birlikte, benim için, yarışın en iyi tırmanışını gerçekleştirdim. Zirvedeki kontrol istasyonundan sonra, son ara istasyon olan La Flegere'ye inişe geçtik. Son istasyon olan La Fregere'ye büyük bir mutlulukla girdim ve kısa bir beslenme sonrası vakit geçirmeden istasyondan çıktım. Artık Chamonix'e 6,9 Km iniş vardı. Amacım, bu son inişte devamlı koşmaktı ama bu son parkurun ilk yarısı taşlık ve topraktı, çıkan dallardan dolayı bunu gerçekleştiremedim. 3-4 km sonra arazi biraz daha koşulabilir hale geldiği için artık finişe kadar koşmaya başladım. Sonunda Chamonix şehir merkezine vardım, saat 10’u geçtiği için şehir merkezinde insan sayısı artığı için, destekleyen sayısı da artıyordu ve yarışın belki de yarışın en zevkli kısmı burası oluyordu haliyle. Sonunda yarışı 24 sa 47 dk 26 sn de sağlıkla tamamladım.

İkinci kez katıldığım yarışı midem problemi yaşasam da 2018 yılında ki derecemden (25 sa 44 dk 11 sn), 1 saat iyileştirerek daha iyi bir sonuçla bitirmiş oldum. Midem problemlerim olmasa çok rahat 24 saat altına inebilirdim. Midem problemlerimin sebebini kesin olarak tahmin edemesem de büyük bir ihtimalle yarışın ilk yarısında kendimi çok beslemem ve midemi yormam olmuş olabilir. Onun dışında bu yarışa 2018 yılına göre daha sıkı hazırlandım. Haftada en az iki gün Aydos Ormanında arazi antrenmanına gittim ve haftada toplam 70 km mesafeyi tamamlaya çalıştım. Güzel tecrübeler elde edeceğiniz bu yarışı arazi yarışı meraklılarına şiddetle tavsiye ederim. Yeni yarışlarda görüşmek üzere….

Kullandığım malzemeler:

Ayakkabı: Nike Terra Kiger

Çanta: Ultimade Direction Signature Seires

Baton: Black Daimond

Yağmurluk: Raidlight Ultralight Jacket

 

İzmir Selçuk Efes Ultra 61 km 

19-20 Mart 2022

Bu sene 5. kez düzenlenen olan Selçuk Efes Ultra Maratonu'na ikinci kez katıldım, daha önce 2019 yılında en uzun parkur olan 51 km parkuruna katılmıştım. Bu yarış benim için 2022 sezonunun ilk yarışıdır ve aynı zaman da Ağustos sonunda katılacağım UTMB_CCC (101km) yarışı için ilk hazırlık yarışı olacaktı. 18 Mart Cuma günü İstanbul'da kar yağışının başlamasından dolayı gecikmeli olarak uçakla İzmir'e gittim, yaklaşık 1 saatlik karayolu ile  yarışın düzenleneceği Selçuk ilçesine vardım. Hemen otelime yerleştikten sonra kiti aldım, ve hazırlıkları yapmak için otelime geçtim. 

Yarış sabahı olan 19 Mart saat 05.00'da kalktım, kahvaltımı yaptıktan sonra  06.00'da otelden çıktım, servisle yarışın başlayacağı Efes Antik Kenti alt kapısına gidecektim. Servislerin kalktığı yere daha varmadan yoldan yarış başlangıcına giden bir araba beni de aldı ve erkenden yarış başlangıç noktasına ulaştım. Saat 0700'da 120, 61 ve 43 km parkurlarına katılacak bütün yarışmacılar start aldılar. 43 km parkuru yarışmacıları bizimle 25.km'ye kadar koşup, 25.km'de bizden ayrıldılar, bizde 55.km'de 120 parkuru koşucularından ayrıldık. Benim katıldığım 61 km parkuru CP noktaları şöyleydi:

Yarış başlangıcından itibaren Efes antik kentinin arkasından dolaşarak Pamucak sahiline indik, sahil boyunca yaklaşık 1 km koştuktan sonra ilk istasyon olan Richmond Otel'e vardık. Sabah başlangıçta  giymiş olduğum yağmurluğu çıkardım, hava soğuk olsa da bir daha giymedim onun yerine daha sonra ince rüzgarlığımı giydim. İlk CP'de su ikmal işlerini yaptıktan sonra araziye girdik ve üçüncü CP olan Meryem Ana'ya kadar tırmanışa geçtik. Tırmanış hafif ve sık tırmanışlar içeren yumuşak çıkışlar şeklindeydi. Koş-yürü ama çoğunlukla koşarak Meryem Ana'ya kadar çıktık. Hava tüm yarış boyunca güneşliydi ama soğuk ve arada sert rüzgar kendini hatırlatıyordu. 23.km'deki Meryem Ana CP'de sularımı yeniledim, tuzlu tatlı bir kaç bisküvit yedim ve yanıma muz alarak yola devam ettim. Meryem Ana istasyonu ile bir sonraki istasyon olan Çamlık arasında önce 23 km parkuru koşucuları ile birleştik, ama 2-3 km sonra 23 ve 42. km parkuru koşucuları bizden ayrılarak Selçuk' a istikametine döndüler, 61 ve 120 km parkuru koşucuları Şirince yönüne devam ettik. 4. CP olan Çamlık'a kadar genelde çok düz olarak koştuk. Çamlık istasyonunda sularımı yeniledim, ekmek kaşar yedim. Özellikle ekmek kaşar bir sonraki istasyona kadar midemi rahatlattı. Koşu boyunca mide sıkıntısı yaşamamak için kontrollü olarak aralıklı olarak yanıma aldığım barlardan beslendim. 2021 yılındaki Kapadokya yarışında olduğu gibi mide rahatsızlığı çekmedim. Özellikle 30.km'lerden sonra bazen yiyecek yutmak kolay olmasa da zorlayarak yuttum.

                                                                                                                                                              

Çamlık istasyonu ile bir sonraki istasyon ve aynı zamanda bizim parkurun son istasyonu olan Şirince arası parkur boyunca ikmal istasyonları arası en uzun (16 km) mesafeydi. Çamlık istasyonu çıkışından itibaren tırmanışa geçtik. Tırmanış devamlı ama sert olmayan çıkışlar içermekteydi. 23. ve 42 parkuru koşucuları daha önce bizden ayrıldığı için parkur tenhalaşmıştı. Şirince'ye inişe geçmeden önce tırmanışın sonlarında Selçuk ve Pamucak sahillerinin enfes manzarası görülmeye değerdi.

    

50.km'den itibaren Şirince'ye inişe geçtik. İkmal istasyonu turistik köyün merkezindeydi, su ikmalı akabinde içtiğim sıcak çorpa yarışın son kısmı için çok iyi geldi ve kalan son 9,5 km en azından rahat geçti. Şirince'de 5 dakika geçirdikten sonra hemen çıktım, Şirince çıkışında 120 km parkuru koşucuları bizden ayrıldılar. Şirince çıkışından itibaren bizim parkurun son çıkışına geçtik, yaklaşık 4,5 km tırmanıştan sonra papatyalar arasından Selçuk inişine geçtik. Baharın müjdecisi papatyalar arasından koşmak enfesti, son 1,5 km kala Selçuk merkeze indik. Bundan sonra ilçe merkezinde koşmaya başladık, süpriz olarak konmuş 2 adet köprü altı geçişi vardı hatta ilkinde çömelerek geçtik. En son Selçuk kalesi kenarından geçerek Selçuk tren istasyonu yanındaki Corpuza Cafe önündeki finish çizgisini geçerek yarışı bitirdim. Toplam sürem 8 saat 23 dakika oldu, hedefim 7,5 saat idi ama artık rüzgar ve yürüyüş kısmını biraz uzun tutmam sonucu hedef süreme ulaşamadım. 

Parkurunda tarihi ve turistik mekanların olduğu, çok zorlayıcı etapları olmayan ve severek koştuğum bir yarıştı.

Bu yarışta kullandığım teknik malzemeler:

Ayakkabı: Salomon Speed Cross 5

Yağmurluk: Raidlight

Baton: Black Daimond

Çanta: Ultimade Direction